پیشبینی اختلالات قلبی و عروقی با اسکن امآرآی
محققان آمریکایی به تازگی اظهار کردند که اسکن “ام.آر.آی” از “سرخرگهای کاروتید” که خون را به مغز میرسانند، ممکن است نسبت به اسکنهای “اولتراسوند” ارزیابی دقیقتر و قابل اعتمادتری برای خطر بروز سکته و یا دیگر اختلالات قلبی عروقی داشته باشد.
“سرخرگهای کاروتید” دو رگ خونی اصلی هستند که دو طرف گردن قرار دارند که میتوانند مانند “سرخرگهای کرونری” از طریق “تصلب شرایین” دچار گرفتگی شوند.
“سرخرگهای کرونری” سرخرگهایی هستند که خون را به ماهیچه قلب میرسانند. “شریانهای کرونری” از ابتدای آئورت منشا میگیرند. بنابراین اولین شریانهایی هستند که خون حاوی اکسیژن زیاد را دریافت میکنند.
“تصلب شرایین” یا “آترواسکلروزیس” نام یک بیماری در رگها و نوعی “آرتریواسکلروزیس” است که با رسوب لیپید و کلسترول کمچگال بر روی دیواره داخلی سرخرگهایی با قطر متوسط و بزرگ، مشخص میگردد. نتیجه این فرایند تشکیل پلاکهای فیبری-چربی بوده که با افزایش سن رفته رفته ازدیاد مییابد و موجب تنگی رگ یا دیگر عواقب میگردد.
“سرخرگهای کاروتید” به عنوان یک پنجره به سوی “دستگاه گردش خون” هستند. “بروس واسرمن”(Bruce Wasserman) استاد دانشگاه رادیولوژی دانشگاه “جانز هاپکینز”(Johns Hopkins) و رهبر مطالعات اظهار کرد، اسکن “ام.آر.آی” با وضوح بالا میتواند اطلاعاتی راجع به “پلاکها” برای ما فراهم آورد که منجر به بروز سکته میشوند.
نتایج این مطالعه در مجله “Radiology” انتشار یافت. در این مطالعه، واسرمن و همکارانش در یک دوره چهار ساله، در ۶۹۸ مرد و زن اسکنهای اولتراسوند و ام.آر.آی را آزمایش کردند تا دریابند کدام یک از آنها میتواند برای پیشبینی اختلالات قلبی و عروقی استفاده شود؟
نتیجه این آزمایش نشان داد که اسکن “ام.آر.آی” نسبت به اسکنهای “اولتراسوند” عملکرد بهتری دارند.